อ่านตอนที่ 7 สดด119:49-56
ธรรมบัญญัติของพระเจ้านั้นดีเลิศ
ז (ซายิน)
49ขอทรงระลึกถึงพระวจนะของพระองค์ที่มีต่อผู้รับใช้ของพระองค์
ซึ่งพระองค์ทรงทำให้ข้าพระองค์หวังอยู่นั้น
50นี่คือการปลอบโยนในความทุกข์ยากของข้าพระองค์
คือพระสัญญาของพระองค์ให้ชีวิตแก่ข้าพระองค์
51คนโอหังเย้ยหยันข้าพระองค์ยิ่งนัก
แต่ข้าพระองค์ไม่หันออกจากธรรมบัญญัติของพระองค์
52เมื่อข้าพระองค์ระลึกถึงกฎหมายของพระองค์ที่มีมาแต่กาลก่อน
ข้าแต่พระยาห์เวห์ ข้าพระองค์ได้รับการปลอบโยน
53ความกริ้วอันร้อนแรงได้เกาะกุมใจข้าพระองค์เนื่องจากคนอธรรม
ผู้ละทิ้งธรรมบัญญัติของพระองค์
54กฎเกณฑ์ของพระองค์ได้เป็นบทเพลงของข้าพระองค์
ในบ้านที่ข้าพระองค์อาศัยอยู่ชั่วคราว
55ข้าแต่พระยาห์เวห์ ในยามค่ำคืนข้าพระองค์ระลึกถึงพระนามของพระองค์
และปฏิบัติตามธรรมบัญญัติของพระองค์
56สิ่งนี้ได้เกิดแก่ข้าพระองค์
เพราะข้าพระองค์รักษาข้อบังคับของพระองค์ไว้
พระคริสตธรรมคัมภีร์ ภาคพันธสัญญาเดิมและใหม่ ฉบับมาตรฐาน 2011 สงวนลิขสิทธิ์ 2011 โดยสมาคมพระคริสตธรรมไทย
ข้อคิดจากการอ่าน
การยึดมั่นในพระวจนะทำให้เอาชนะปัญหาได้
ผู้เขียนขอให้พระเจ้าระลึกถึงพระวจนะที่มีต่อเขาในฐานะผู้รับใช้ ซึ่งเป็นสิ่งที่ทำให้เขามีความหวัง(49) ทำให้ชีวิต(50) และให้ได้รับการปลอบโยน(50)จากความทุกข์ (52) ที่คนโอหังเย้ยหยัน(51) ทำให้ผู้เขียนโกรธ
การยึดมั่นในพระเจ้าทำให้เอาชนะปัญหาได้
