เทศนาที่โรงเรียนแบ๊พติสต์ สวนพลู 23 ม.ค.2018 (อ.กิจขจร ลิ่วเฉลิมวงศ์)

สดด77:1-20 ระลึกถึงจึงพ้นทุกข์

1.ระลึกถึงการไถ่(ช่วยเหลือ)ของพระเจ้า ข้อ15

2.ระลึกถึงการทรงนำของพระเจ้า ข้อ 20

คำนำ

ผู้เขียนสดุดีมีความทุกข์เมื่อเขาสำรวจพบว่า พระเจ้าจะไม่ช่วยเขาอีกต่อไป ทำให้เขาหมด หวัง สับสน ไม่รู้จะเดินไปยังไงต่อ จะดำเนินชีวิตอย่างไร จะรับใช้ต่อไปอย่างไร คำอธิษฐานของเขา แสดงว่าเขาต้องการความช่วยเหลือจากพระเจ้า เพราะชีวิตต่อจากนี้ไป มันยากที่เขาจะดำเนินชีวิตต่อไปได้ มันยากที่จะอยู่ต่อไปได้

จากข้อ1-6 เมื่อเขาระลึก ตรึกตรอง ร้องทูล แสวงหา ใคร่ครวญ แต่ความทุกข์ก็ยังอยู่ จากข้อ7-9 พระเจ้าทอดทิ้ง พระเจ้าไม่พอพระทัย ““องค์เจ้านายจะทรงทอดทิ้งเป็นนิตย์ หรือ? และจะไม่พอพระทัยอีกเลยหรือ?”สดุดี 77:7
จาก สดด77: ข้อ10 นั่นแหละเป็นความทุกข์ของข้าพเจ้าคือที่พระหัตถ์ขวาขององค์ผู้สูงสุด เปลี่ยนไป” นี่แหละเป็นความทุกข์แท้จริงของผู้เขียน

พระหัตถ์ขวาหมายถึง (power) ฤทธิ์อำนาจ ใช้ในอพย15:6
อพย15:6 ข้าแต่พระยาห์เวห์ พระหัตถ์ขวาของพระองค์ทรงอานุภาพยิ่ง ข้าแต่พระยาห์เวห์ พระหัตถ์ขวาของพระองค์ทรงบดขยี้ศัตรู

สรุป อารมณ์รวมๆของผู้เขียนได้ว่า พระเจ้าไม่รัก พระเจ้าไม่เมตตา พระเจ้าไม่ช่วย พระเจ้าไม่ ตอบ พระเจ้ายังโกรธหรือเปล่า สัญญาของพระเจ้าสิ้นสุดไปแล้วหรือ

หรือเป็นเพราะพวกเขาในฐานะประชากรของพระองค์ขาดความสัมพันธ์ที่ดีกับพระเจ้า พระเจ้าจึงลืมพวกเขาไปแล้ว พระองค์ไม่รู้จักพวกเขาอีกต่อไป

คำถามที่ผู้เชื่อมักจะสงสัย เมื่อเราเผชิญความทุกข์ คือ พระเจ้าอยู่ที่ไหนเวลาที่เราเผชิญความ ทุกข์ ทำไมพระเจ้า ถึงต้องให้เราเจอความทุกข์ยาก ลำบาก และเวลาที่เราเจอความทุกข์ยากนั้น เพราะพระเจ้าไม่พอใจเราหรือ พระเจ้าทิ้งเราแล้วหรือ (สมัยนี้คือ โดนเท) หรือพระเจ้าลงโทษเราหรือ พระเจ้าสาปแช่งเราหรือ เราจะเกิดคำถามมาก สดด77:8ความรักมั่นคงของพระองค์ยั้งหยุดอยู่เป็นนิตย์หรือ?พระสัญญาของพระองค์สิ้นสุด ทุกชั่วชาติพันธุ์หรือ?

แต่ในเวลาที่เราได้รับพระพรเราจะรู้สึกว่า พระเจ้ารักเรา ในทางตรงกันข้ามเวลาที่เราเจอเหตุการณ์เลวร้าย เกิดส่ิงแย่ๆ ทำให้เรามีความทุกข์ เรามัก จะถามว่า พระเจ้าไม่รักเราแล้ว

เมื่อมีความทุกข์เกิดขึ้น เราจะคิดว่า ส่ิงดีๆที่เคยได้รับจะมีอีกไหม หรือหมดไปแล้ว หรือพระสัญญาพระเจ้าที่บอกว่าจะมีสิ่งดีๆเกิดขึ้นกับเรา จะไม่มีแล้วหรือว่าทุกอย่างที่ดีจบสิ้น แล้วสำหรับเรา
“พระเจ้าทรงลืมที่จะเมตตาหรือ? เพราะความกริ้ว พระองค์จึงทรงยับยั้งพระกรุณาหรือ?” เส- ลาห์”สดุดี 77:9

เวลาส่วนใหญ่ผู้เชื่อจะอธิษฐาน เขาจะอ้อนวอนให้พระเจ้าดีต่อเขาเสมอ

“ข้าแต่พระยาห์เวห์ ขอทรงระลึกถึงพระกรุณาและความรักมั่นคงของพระองค์ ด้วยสิ่ง เหล่านั้นมีมาแต่กาลก่อน ขออย่าทรงระลึกถึงบาปในวัยหนุ่ม หรือการละเมิดของข้าพระองค์ ข้าแต่พระยาห์เวห์ ด้วยเห็นแก่ความดีของพระองค์ ขอทรงระลึกถึงข้าพระองค์ ตามความรัก มั่นคงของพระองค์”สดุดี 25:6-7

1.ระลึกถึงการไถ่ของพระเจ้า (ความช่วยเหลือ) ข้อ15

ผู้เขียนได้รับคำตอบจากการระลึกถึงการไถ่ของพระเจ้า ที่ช่วยเหลือจากความทุกข์ในการ เป็นทาส

ใช้ภาษาฮีบรู(1350. gaal) (gaw-al’) แปลว่า การไถ่ , การทำหน้าที่ไถ่เหมือนญาติสนิท พระเจ้าไถ่คนอิสราเอลออกจากอียิปต์ มีความหมายหลายอย่าง พระเจ้าเป็นเจ้าของเพราะพระเจ้าไถ่ จากการเป็นทาสของอียิปต์ ฟาโรห์ พระเจ้าไถ่มาเพื่อ เป็นประชากรของพระเองค์ เป็นไท มีอิสรภาพ

อพย6:5-8 ยิ่งกว่านั้น เราได้ยินเสียง คร่ำครวญของชนชาติอิสราเอลซึ่งคนอียิปต์กักไว้เป็นทาส และเราระลึกถึงพันธสัญญาของ เรา 6เพราะฉะนั้น จงกล่าวแก่ชนชาติอิสราเอลว่า ‘เราคือยาห์เวห์ เราจะนำพวกเจ้าไปให้พ้น จากงานหนักที่คนอียิปต์เกณฑ์ให้ทำ และจะช่วยพวกเจ้าให้พ้นจากการเป็นทาสพวกเขา เรา จะไถ่พวกเจ้าด้วยแขนที่เงื้อง่าและด้วยการพิพากษาอันใหญ่หลวง 7เราจะรับพวกเจ้าเป็น ประชากรของเรา และเราจะเป็นพระเจ้าของพวกเจ้า พวกเจ้าจะรู้ว่า เราคือยาห์เวห์พระเจ้า ของพวกเจ้า ผู้นำพวกเจ้าให้พ้นจากงานหนักที่คนอียิปต์เกณฑ์ให้ทำ 8เราจะนำพวกเจ้า เข้าไปในแผ่นดินซึ่งเราได้ปฏิญาณไว้ว่าจะให้แก่อับราฮัม แก่อิสอัค และแก่ยาโคบ เราจะยก แผ่นดินนั้นให้แก่พวกเจ้าเป็นกรรมสิทธิ์ เราคือยาห์เวห์’ ”

จากการเป็นทาสในอียิปต์ไม่ได้มีโอกาสในการนมัสการพระเจ้า เมื่อถูกไถ่แล้วจึงสามารถ มานมัสการพระเจ้าได้ พระเจ้าช่วยคนเป็นทาสให้เป็นไท อพย4:23,“จงปล่อยบุตรของเราให้ไปนมัสการเรา” พระเจ้าสำแดงพระหัตถ์อันทรงฤทธิ์เกิด ภัยพิบัติ10 ประการ อพย 5:1,7:16,8:1,20,9:1,13,10:3,

เมื่อเรามอง หรือพิจารณาแต่ตนเองเราไม่มีหวังในทางรอดสำหรับความทุกข์ แต่เมื่อเรามอง ไปยังพระราชกิจของพระเจ้าต่อประชากรของพระองค์ โดยเฉพาะเรื่องการไถ่บาป

เราจะมีความหวังขึ้นในการพ้นจากความทุกข์ยากเหล่านั้น
ความดีของพระเจ้าเท่านั้น ทำให้เขามั่นใจ ไม่ใช่ความดีของเขาที่สมควรได้รับส่ิงดีจาก พระเจ้า อสย.เคยได้รับคำตอบ เช่นนี้ เมื่อทูลถามพระเจ้า เวลาที่อิสราเอลไม่ฟังคำเตือนของ พระเจ้า พระเจ้าตอบ

“ผู้หญิงจะลืมบุตรของนางที่ยังกินนมอยู่ และไม่สงสารบุตรจากครรภ์ของนางได้หรือ? และถึง แม้ว่าคนเหล่านี้จะลืมได้ แต่เราก็จะไม่ลืมเจ้า”อิสยาห์ 49:15 -16THSV11 แม่ยังไม่ลืมลูกที่ กินนม ฉันใด พระเจ้าก็จะไม่ลืมลูกๆ ของพระองค์ สำคัญว่าลูกๆของพระเจ้า รู้หรือเปล่า

สดด77: ข้อ10 นั่นแหละเป็นความทุกข์ของข้าพเจ้าคือที่พระหัตถ์ขวาขององค์ผู้สูงสุดเปลี่ยน ไป”

ผู้เขียนให้ข้อสรุปว่า ถ้าคนของพระเจ้า ไม่มีพระเจ้าช่วยเหลืออีกต่อไป เขาจะทุกข์มาก จาก ข้อ 7-9 ปัญหาความทุกข์ยังอยู่ ไม่มีคำตอบ ไม่มีความหวัง

ทั้งที่เขาแก้ปัญหาโดยการแสวงหาพระเจ้า ตั้งแต่ข้อ 1 2และข้อ 3 แต่ไม่ได้คำตอบ ข้อ 4 บอกว่า ข้าพเจ้าทุกข์มากจนพูดไม่ออก

เมื่อเราพิจารณาข้อ 5-6 ยังไงๆเขาก็แสวงหาพระเจ้านะ แต่พระเจ้าทำไมไม่ช่วยให้เขาพ้นจาก ความทุกข์เสียที ข้อ10 จึงสรุปว่า พระเจ้าคงเปลี่ยนไปแล้ว ไม่ฟัง ไม่ช่วย ไม่ตอบ ไม่สนใจ เขาแล้ว แต่การระลึกถึงพระเจ้าเป็นประกันได้ว่า เราจะได้รับความช่วยเหลือ เมื่อผู้เขียนระลึกถึงการไถ่ของพระเจ้าทำให้เขา มีความหวังว่าพระเจ้าจะช่วยเขาด้วยพระหัตถ์ อันทรงฤทธิ์ต่อไป

พระเจ้าให้เขามีเทศกาลเพื่อจะรำลึกถึงการไถ่ของพระเจ้าตลอดทุกชาติพันธ์ คือ เทศกาลปัสกา อพย12:25-27 เทศกาลกินขนมปังไร้เชื้อ อพย13:6-10

พระเยซูคริสต์มาเพื่อไถ่มนุษย์คนบาปออกจากความบาป ทำให้เป็นคนชอบธรรม รม3:24-26 24แต่พระเจ้าทรงมีพระคุณให้เขาเป็นผู้ชอบธรรมโดยไม่คิดมูลค่า โดยที่พระเยซู คริสต์ทรงไถ่เขาให้พ้นบาปแล้ว 25พระเจ้าได้ทรงตั้งพระเยซูไว้ให้เป็นเครื่องบูชาไถ่บาป (แปลได้อีกว่า ให้เป็นที่ลบล้างพระอาชญา)โดยพระโลหิตของพระองค์ ความเชื่อจึงได้ผล ทั้งนี้เพื่อแสดงให้เห็นความชอบธรรมของพระเจ้า ในการที่พระองค์ได้ทรงอดกลั้นพระทัย และทรงยกบาปที่ได้ทำไปแล้วนั้น 26และเพื่อจะสำแดงในปัจจุบันนี้ว่าพระองค์ทรงเป็นผู้ชอบ ธรรม และทรงให้ผู้ที่เชื่อในพระเยซูเป็นผู้ชอบธรรมด้วย

พระเยซูไถ่เราออกจากโลก เนื้อหนังตัณหา สิ่งที่ไม่จีรังยั่งยืน เพื่อให้เราไม่ทำบาป แต่ให้ เราดำเนินชีวิตอย่างลูกของพระเจ้า
1ยน3:5-10 5พวกท่านรู้อยู่แล้วว่าพระองค์ทรงปรากฏเพื่อกำจัดบาปของเราให้หมดไปและ ไม่มีบาปอยู่ในพระองค์เลย 6ผู้ที่อยู่ในพระองค์ไม่ทำบาปอีกต่อไป ส่วนผู้ที่ทำบาปอยู่เรื่อยๆ คนนั้นยังไม่เห็นพระองค์และยังไม่รู้จักพระองค์

การไถ่ของพระเยซู ทำให้เราเป็นคนชอบธรรม เราจึงได้รับชีวิตนิรันดร์
ทิตัส 3:7 เพื่อว่าเมื่อเราถูกชำระให้ชอบธรรมโดยพระคุณของพระองค์แล้ว ก็จะได้ เป็นผู้รับมรดกตามที่หวังไว้คือชีวิตนิรันดร์
คนที่ไม่มีพระเจ้า เวลาเจอความทุกข์เขาสอนให้ปลง ให้ลืม อย่าไปสนใจ ให้ทำใจ ให้อยู่กับ ความทุกข์ให้ได้ ให้คิดว่าเป็นกรรมเก่าของตัวเราเอง ให้มองหาเรื่องดีจากความทุกข์ พระเจ้าสอนให้เราระลึกถึงการไถ่บาปที่เป็นต้นเหตุของปัญหา ให้วางใจในความรักของ พระเจ้า เมื่อเราผ่านความทุกข์ไปได้เราจะ เชื่อมั่นในความยิ่งใหญ่ของพระเจ้ามากขึ้น

2.ระลึกถึงการทรงนำของพระเจ้า ข้อ 20

ผู้เขียนมีความหวัง เมื่อหวนระลึกถึงการทรงนำของพระเจ้า เพราะการไถ่ไม่ได้ให้ออกมาจาก ที่เดิม เท่านั้น แต่มีจุดหมายปลายทางให้ไปให้ถึงด้วย
3 การทรงนำของพระเจ้า ภาพเหมือนกับพระเจ้าเป็นผู้เลี้ยงแกะ เราเป็นแกะ สดด23:1 สดด74:1-3
แต่การทรงนำของพระเจ้า จะนำพวกเขาไปสู่คานาอัน เพื่อการนมัสการพระเจ้า เวลาที่ผู้เขียนคือ อาสาฟ หัวหน้านักดนตรีเขียนพระธรรมตอนนี้ ซึ่งน่าเป็นช่วงเวลาของดาวิด เขามีแผ่นดินคานาอันและสร้างชาติ สร้างประเทศแล้ว ทำให้เกิดความหวังว่า ความทุกข์ที่ เผชิญอยู่ พระเจ้าไม่ให้เขาแช่ในความทุกข์นานเกินไป พระเจ้าจะนำมาถึงแผ่นดินพันธ สัญญาของพระองค์ในที่สุด

อย่าคิดว่าพระเจ้าไม่ทำอะไร เพราะเรามองไม่เห็น
เพราะเจ้าทำอะไรมากมาย เราเองต่างหากที่มองไม่เห็น ข้อ 19 พระเยซูคริสต์ที่ได้ไถ่เราออกจากความบาป จะนำเรากลับไปอยู่กับพระองค์ สถานที่ที่พระองค์ประทับอยู่นั่นคือ ปลายทางของเรา

ยน14:3เมื่อเราไปจัดเตรียมที่ไว้สำหรับท่านแล้ว เราจะกลับมาอีกและรับท่านไปอยู่กับเรา เพื่อว่าเราอยู่ที่ไหนพวกท่านจะได้อยู่ที่นั่นด้วย

พระองค์ไม่ปล่อยให้เราพินาศอยู่ในนรก หรือติดอยู่กับโลกนี้ ทั้งนี้ขึ้นอยู่กับเราแต่ละคนจะ ติดตามพระเจ้า เมื่อพระองค์ทรงนำเรา
คริสเตียนจึงควรดำเนินชีวิตอยู่ในโลกนี้ เพื่อเป็นทางผ่านไปสู่เป้าหมายที่พระเยซูให้เราไป ถึง เราจึงไม่ควรอยู่เพื่อโลก หรือส่ิงของในโลก หรือส่ิงที่ไม่ได้เป็นพระประสงค์ของพระเจ้า แต่อยู่เพื่อพระองค์

2ทธ1:12 เพราะเหตุนี้ข้าพเจ้าจึงต้องทนทุกข์ลำบากเช่นนี้ แต่ข้าพเจ้าก็ไม่อับอาย เพราะว่า ข้าพเจ้ารู้จักพระองค์ที่ข้าพเจ้าเชื่อ และข้าพเจ้าเชื่อมั่นว่า พระองค์ทรงสามารถรักษาสิ่งที่ พระองค์ทรงมอบไว้กับข้าพเจ้า

หลายครั้งเราแสวงหาพระเจ้า เมื่อเวลาที่ต้องการพระเจ้าให้มาอวยพร หรือทำให้เรามีความ สุขเท่านั้น ไม่ได้แสวงหาพระเจ้าแบบที่พระองค์พอพระทัย หรือมีความสัมพันธ์ที่ถูกต้องกับ พระองค์

พระเจ้าเป็นเพียงสิ่งศักดิ์สิทธิ์ที่เราแสวงหาเพื่อรับการอวยพรให้มีความสุข ขอให้ไม่มีความ ทุกข์เท่านั้น แต่ไม่ได้แสวงหาว่าพระเจ้าให้เรารับการไถ่จากบาป เพื่อนำเราไปในทาง พระองค์เพื่อพระประสงค์อะไร?

1 เปโตร 4:2  เพื่อจะไม่ดำเนินชีวิตที่เหลืออยู่ในโลกตามตัณหาของมนุษย์ แต่ ตามพระประสงค์ของพระเจ้า

ชีวิตอาจจะเจ็บปวดบ้าง แต่ประสบการณ์ของเรากับพระเจ้าทำให้เราเชื่อในฤทธิ์อำนาจของ พระองค์ ในการช่วยเหลือเรา ให้ความปลอดภัย ชุมชนของพระเจ้า คนของพระเจ้าก็ควรจะ เป็นแบบนั้น

ให้เราร่วมใจกันอธิษฐาน